Γεράσιμος Στέρης

Ανάμεσα στην αντικειμενικότητα και τη μυθολογική της υπέρβαση, το διάλογο για την αναζήτηση των κλασικών αισθητικών αξιών που, στα χρόνια του μεσοπολέμου συνδέει σε κάποιες περιπτώσεις την ελληνική εικαστική δημιουργία με τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό, ο Γεράσιμος Στέρης, εκφράζει τον μανικό ρεαλισμό ενός μυθολογικού κόσμου. Και αναζητά τις ρίζες της μεγάλης ευρωπαϊκής παράδοσης της τέχνης, αρνούμενος, να συμβιβαστεί με τη βιομηχανική εποχή που ανατρέπει τα πάντα.

Η αναζήτηση σχηματοποιείται στη γυναίκα, μια γυναίκα που, καθαρά μεταφυσικά θα έβρισκε εδώ, στον τόπο της έκθεσης. Εκείνη την Αριάδνη που τον ακολουθεί και την ακολουθεί, από τα παλάτια του Κρητικού βασιλιά Μίνωα στα ακρογιάλια όπου την οδηγεί ο έρωτας του Θησέα. Το νήμα που ξετυλίγει ο μύθος για κείνη ή εκείνη, χάριν του έρωτα, το ίδιο οδηγεί το ζωγράφο όπου κι αν βρίσκεται σε μια Ελλάδα πλήρη μέτρου και αναλογιών.

Τα τριανταεφτά σχέδια του Γεράσιμου Στέρη της περιόδου 1920-1935 από τις συλλογές της Alpha Bank, ξεδιπλώνουν το μίτο στον επισκέπτη να δει, μέσα από τους ποιητικούς όγκους της παλέτας, μια ελληνική γη που δεν υπάρχει πια, μπορεί και να μην υπήρξε, παρά μόνο στο όνειρο του Ομήρου που μεταφέρει ο ποιητής ζωγράφος. .

(...)

Μαρία Μαραγκού
Διευθύντρια Κ.Σ.Ε.Δ. Ρεθύμνης

(…)

Αλαφροϊσκιωτος και ιεραπόστολος της τέχνης, ο Στέρης έδρασε στην ελεγχόμενη τρέλα καθώς του ετάχθη κι από κει εξακόντισε τις σημαίνουσες αλήθειες της τέχνης του. Το σχέδιο του ανασαίνει στους ρυθμούς της οξυδέρκειας του Πικάσο και του Ντε Κίρικο. Και οι τρεις τους διδάσκουν ότι η τέχνη της ζωγραφικής είναι πριν απ' όλα τέχνη του σχεδίου.

Η κρυφή πηγή έμπνευσης του σχεδίου του Στέρη είναι η αιγαιοπελαγίτικη τέχνη της γλυπτικής σε βάθος πέντε χιλιάδων χρόνων και η σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη και ο πολιτισμός της Κεντρικής Ευρώπης, που την είπαν μοντέρνα τέχνη.

Ο ίδιος είπε: "Η προσπάθεια μου είναι να συλλάβω το αρχαίο ελληνικό όραμα. Το πυθαγόρειο. Όχι του ψευτοκλασικισμού αλλά το παλαιότερο, να δώσω με χρώματα και μορφές την ανθρωπότητα σ' ένα ελληνικό αίσθημα. θέλω να κάνω καθάρια χρώματα και μορφές γιατί το διαυγές είναι το ελληνικό. Η φόρμα να είναι πλαστική, νετή. Θα ήμουν ευτυχής να συλλάβω το συναίσθημα, αυτό που είναι χυμένο στην ελληνική ατμόσφαιρα και δε βρίσκεται σε κανένα μέρος του κόσμου.

Η τέχνη για μένα είναι η αποπνευματοποίησις όλων των υλικών στοιχείων. Έχουμε παρεξηγήσει την ύλη της εικόνας. Εδώ και είκοσι χιλιάδες χρόνια οι ίδιες αλήθειες δονούσαν το βαθύτερο ανθρώπινο ένστικτο, οι μεγάλες, οι απόλυτες: μορφή, είτε ως πρωτόγονο ένστικτο, είτε ως μαθηματικά μουσικός πολιτισμός."

Κώστας Σταυρόπουλος
Τεχνοκριτικός