Παύλος
Διονυσόπουλος

1930	Ο Παύλος Διονυσόπουλος γεννιέται στα Φιλιατρά, στη Νότια Πελοπόννησο.
1947	Ο Παύλος εγκαθίσταται στην Αθήνα
1949	Ο Παύλος μπαίνει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας απ' όπου αποφοιτά το 1953.
1954	Χάρη σε μια υποτροφία του γαλλικού κράτους, ο Παύλος πηγαίνει για πρώτη φορά στο Παρίσι.
1955	Γυρίζοντας στην Ελλάδα, ο Παύλος εργάζεται για το θέατρο και τη διαφήμιση.
1958	Ο Παύλος κερδίζει ελληνική κρατική υποτροφία για παραμονή τριών ετών στο Παρίσι.
1960	Ο Παύλος παίρνει ένα ατελιέ στην οδό de Vaugirard στο Παρίσι. 'Έρχεται αντιμέτωπος αυτήν την εποχή με τα έργα της ομάδας των Nouveaux Realistes, που μόλις έχει δημιουργήσει ο Pierre Restany. Συνδέεται φιλικά με ορισμένα από τα μέλη της ομάδας, και κυρίως, με τον Raymond Hains, που συναντά το 1961.
1963	Ο Παύλος εκθέτει ένα έργο (affiches massicotees) το Σαλόνι των Realites Nouvelles.
1964	Οκτώβριος. Η πρώτη ατομική έκθεση αφισών του Παύλου στην Galerie J δίνει την ευκαιρία στον Claude Riviere, της εφημερίδας Combat (26 Οκτωβρίου), να προσδιορίσει τη θέση του καλλιτέχνη μεταξύ των νέων καλλιτεχνών: "Ο Παύλος, που συναντήσαμε φέτος στο Μόναχο και τη Βενετία, παρουσιάζει έργα φτιαγμένα από κακέκτυπες αφίσες, οι οποίες κομμένες στο massicot δίνουν με τη συσσώρευσή τους μια αξία ύλης και χρώματος. Ο Παύλος τονίζει πως οι αφίσες, παρουσιασμένες σε προφίλ, είναι πολύ πιο εκφραστικές απ' ό,τι είναι όταν παρουσιάζονται σε επίπεδη μορφή, όπως κάνει ο Rotella".
1965	Σ΄ένα πολύ επικριτικό άρθρο του για τη Biennale του Παρισιού, ο Otto Hahn, στην εφημερίδα L' Express (4 Οκτωβρίου), αναφέρει τη συμμετοχή του Παύλου, σαν ένα από τα σπάνια "ξέφωτα" σ' αυτό το "διηπειρωτικό ταξίδι". Η συμμετοχή του σημειώθηκε και στην εφημερίδα Le Monde από τον Michael Contil-Lacoste, ο οποίος υπογραμμίζει τα χρωματικά εφέ μιας αναπάντεχης πυκνότητας.
1966	Οι κομμένες στη μηχανή (massicotees) λωρίδες του χαρτιού της αφίσας, από 'δω και πέρα διπλώνονται, υποδηλώνοντας το σχήμα ενός καθημερινού αντικειμένου, ενός μπουκέτου λουλουδιών, ενός κορσέ, ενός σάντουιτς. Μάιος. Κάνοντας έναν απολογισμό της παρισινής καλλιτεχνικής κίνησης και της δυναμικής ανόδου της Mec Art, ο Otto Hahn έγραφε στο Art and Artists: "από τα πιο ποιητικά πνεύματα μεταξύ αυτών των πρωτοπόρων είναι ο Παύλος, ένας Έλληνας που ζει στο Παρίσι και φτιάχνει το έργο του με βάση βιομηχανικά υλικά, κομματισμένες αφίσες ή μεταλλικό σύρμα".
1968	Στην πρώτη του έκθεση στη γκαλερί Ileana Sonnabend ο Παύλος παρουσιάζει τέσσερις κολώνες φτιαγμένες από χαρτί massicot, που ξεκινούν από το έδαφος και φτάνουν έως το ταβάνι, καθώς και κουρτίνες που καλύπτουν τέλεια τις διαστάσεις των τοίχων επάνω στους οποίους εκτίθενται.
1971	Φεβρουάριος. Έκθεση του Παύλου στην Galerie Sonnabend.
1972	Μάρτιος. Η πρώτη αναδρομική έκθεση του Παύλου παρουσιάζεται στο Kunstverein, στο Ανόβερο. Ιούλιος. Με την ευκαιρία των εγκαινίων της αναδρομικής έκθεσης του Παύλου στο Kunstverein του Αμβούργου, ο Manfred de la Motte εκφωνεί τον εναρκτήριο λόγο. Ακολουθεί μια συναυλία του Hans-Cristian von Dadelsen για 59 πουλιά με συνοδεία δάσους. Νοέμβριος. Καλεσμένος μαζί με τους James Rosenquist, Soto, P.O. Hultvedt και άλλους καλλιτέχνες, ο Παύλος παρουσιάζει το δάσος του, στο Φεστιβάλ του Παρισιού στο Grand Palais.
1973	Μάρτιος. Με την ευκαιρία της έκθεσης των "Νεκρών Φύσεων" στη Galerie Iolas, ο Pierre Faveton δημοσιεύει ένα σημαντικό άρθρο στο περιοδικό Connaissance des Arts.
1974	Μάρτιος. Η γκαλερί Marzona στο Bielefeld παρουσιάζει ένα σύνολο" Νεκρών Φύσεων". Αύγουστος. Στο λιμάνι της Ύδρας ο Παύλος ντυμένος με φράκο και κρατώντας ένα κασελάκι λούστρου, αναλαμβάνει να γυαλίσει τα παπούτσια των περαστικών.
1979	Απρίλιος. Το περιοδικό Vogue, στο τεύχος Απριλίου, φωτογραφίζει τα μοντέλα του μπροστά σε γλυπτά του Τάκι και του Παύλου.
1980	Η Ελλάδα αφιερώνει στον Παύλο ολόκληρο το περίπτερό της στην Μπιενάλε της Βενετίας.
1985	Εγκαινιάζοντας το θεσμό των πολιτιστικών πρωτευουσών της Ευρώπης στην Αθήνα, ο Παύλος πραγματοποιεί μια έκθεση των Σημαιών της Κοινότητας στο Μουσείο Πιερίδη, στην Αθήνα. Η Jana Markova γυρίζει στην Αθήνα, στα Φιλιατρά και στο Παρίσι μια ταινία 30 λεπτών με θέμα τον Παύλο και τα έργα του για λογαριασμό της γερμανικής τηλεόρασης ZDF.
1988	Μετά από μια πρώτη περίοδο αφαίρεσης, την οποία ακολουθεί μια περίοδος αφιερωμένη στο αντικείμενο, να τώρα η κατάκτηση της φύσης. Το χορτάρι. Το νερό. Το σκισμένο χαρτί είναι τα κύματα. Το χαρτί, σε ψιλές λωρίδες, είναι το χορτάρι. Αυτά αποτελούν αφορμή για τον Παύλο. Αφορμή για να δείξει ό,τι μέσα από οποιοδήποτε υλικό, η έμφυτη φύση του κολορίστα αποκαλύπτεται οπωσδήποτε. Ο Παύλος, ο κολορίστας, μετά από μια μακρά διαδρομή, αποδέχεται επιτέλους αυτή του την ιδιότητα.
1991	Οκτώβριος. Η Gallerie Guy Pieters οργανώνει μια ατομική έκθεση του Παύλου στα πλαίσια της FIAC, η οποία γίνεται δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από το κοινό.
1992	Σεπτέμβριος. Η πόλη του Παρισιού οργανώνει μια μικρή αναδρομική έκθεση του Παύλου, στο παρεκκλήσι της Σορβόνης με τίτλο "30 Χρόνια Χαρτιού".
1996	Ατομική έκθεση :"Πλόες ΙΙ", "Σε μια Άλλη Πραγματικότητα". Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως, Άνδρος, Ελλάδα.
1997	Το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου διοργανώνει την πρώτη αναδρομική έκθεση του Παύλου στην Ελλάδα. Μάιος - Αύγουστος: Η έκθεση εγκαινιάζεται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Θεσσαλονίκη '97. Οκτώβριος - Δεκέμβριος: Η έκθεση μεταφέρεται στην Αθήνα, στο "Εργοστάσιο" της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.