"Ή τέχνη εκτείνεται πέρα από την καλαισθησία και το στυλ. Φτάνει μέχρι την ποίηση, την αλήθεια. Ο καλλιτέχνης μπορεί να χρησιμοποιεί πράγματα όχι και τόσο κομψά, αποκρουστικά όσο και γοητευτικά. "Ποια η αντίδραση μας απέναντι σε αυτό;", μπορούμε να ρωτήσουμε. θέτω το ερώτημα δημιουργώντας μια νέα αισθητική, συλλογιζόμενη εκ νέου την καθημερινότητα." |
![]() Contraband, 1969 ![]() Μέδουσα, 1999 |
Η Lynda Benglis γεννήθηκε το 1941 στο Lake Charles της Λουϊζιάνα. Η μητέρα της ήταν κόρη Πρεσβυτεριανού ιερέα. Ο πατέρας της --γόνος Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική-- ασχολούταν με την εργολαβία. Η καταγωγή του ήταν από το Καστελόριζο, το πανέμορφο νησί στα ανοιχτά των ακτών της Μικράς Ασίας (εκεί γυρίστηκε και η ταινία Mediterraneo), όπου η Lynda Benglis απέκτησε κάποια στιγμή ένα δικό της σπίτι. Η Ελληνίδα γιαγιά της την πήγε για πρώτη φορά στην Ακρόπολη σε ηλικία 11 ετών. Η ίδια της έμαθε να πλέκει με βελονάκι, μια ικανότητα που η Lynda θεωρεί τέχνη. Όταν ρωτήθηκε αν αναγνωρίζει στο έργο της κάποια μορφική ή συναισθηματική σχέση με την αρχαιοελληνική ή βυζαντινή τέχνη ή με την παραδοσιακή ελληνική τέχνη, απάντησε παραθέτοντας (με τη συγκεκριμένη σειρά): τις Καρυάτιδες στην Ακρόπολη, τους κουραμπιέδες, το πασχαλινό τσουρέκι, και "τα χρυσοποίκιλτα σύμβολα της Ορθοδοξίας". Σε κάποια άλλη αναφορά της στις επιρροές της, δήλωσε, "είναι τόσες πολλές οι αναφορές σε πράγματα που θυμόμαστε: αισθήσεις, μυρωδιές, και τόσα άλλα". Η Lynda Benglis σπούδασε στο Newcomb College της Νέας Ορλεάνης, ενώ στην αρχή της δεκαετίας του '60, την εποχή που μεσουρανούσε η performance art, μετακόμισε στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. Στο τέλος της δεκαετίας, δημιουργεί πίνακες βαθιά επηρεασμένη από μια έμφυτη δραματική αίσθηση και από τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, ιδιαίτερα από το έργο του Jackson Pollock. Οι πίνακες αυτοί είναι "οι πίνακες της πτώσης", τους οποίους δημιούργησε χύνοντας στο πάτωμα χρωματισμένο λάτεξ από δοχεία των 10 γαλονιών. Η έμφαση στις κινήσεις εξακολουθεί να χαρακτηρίζει το έργο της και όταν στρέφεται στη γλυπτική ("παγωμένη κίνηση" τη χαρακτηρίζει η ίδια), γιατί "η κίνηση στην τέχνη, ιδιαίτερα στα ελληνιστικά γλυπτά", τη συνάρπαζε. Όμως η φυσική ανάμιξη του δημιουργού με το υλικό του είναι πάντοτε πρωταρχικής σημασίας, και στα έργα της Lynda Benglis οι εικόνες τείνουν να ξεχύνονται από το υλικό της. Αν και έχει λεχθεί ότι η παγωμένη κίνηση είναι η εικόνα της, θα μπορούσε επίσης να λεχθεί ότι η εικόνα της είναι η ίδια η μετα-μορφή, το προϊόν της μεταμόρφωσης, δεδομένου ότι η παγωμένη κίνηση δηλώνει με την ίδια της τη μορφή τόσο αυτό που ήταν όσο και αυτό στο οποίο εξελίσσεται. Η Lynda Benglis είναι γνωστή για την περίφημη πρόκληση που απηύθυνε στο καλλιτεχνικό κατεστημένο στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με τη δημοσίευση στο Artforum μιας φωτογραφίας της όπου εμφανιζόταν σε σκανδαλώδη πόζα, φορώντας μόνο γυαλιά ηλίου και κρατώντας ένα τεράστιο ψεύτικο πέος ανάμεσα στα πόδια της. Σκοπός της ήταν ο χλευασμός της πολιτικής ισχύος, και των επιδράσεων της σε θέματα ισότητας των δύο φύλων και στον καλλιτεχνικό κόσμο - μια άμεση απάντηση στη φαλλοκρατικού χαρακτήρα φωτογραφία του Robert Moriss που δημοσίευσε ο ίδιος επίσης στο Artforum. Αν και η καταχώριση προβλημάτισε κάποιους εκδότες του Artforum, αποτέλεσε μια φεμινιστική δήλωση ουσίας, η οποία την έκανε αυτόματα πολυσυζητημένη. |
© ART TOPOS, 2000 E-mail: info@artopos.org Τελευταία ενημέρωση: |
Με την άδεια και την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου |